Samen met mijn collega’s Martin Boon en Bert Jongsma, heb ik zojuist in zeven dagen tijd negen verschillende handelspartners en tientallen boeren ontmoet in zowel Sri Lanka als Thailand. Eindelijk heb ik fairtrade van dichtbij gezien!
Ayobowan, Sawasdee krub: kenners weten dat ik hiermee een groet -‘goedendag’- uitbreng van Sri Lankaanse respectievelijk Thaise afkomst.
Dat verschil is en wordt gemaakt! Dat wist ik natuurlijk al, maar ik beschouw mezelf als een kritische, pragmatisch idealist en ergens in mijn hoofd zat de vraag of onze goede bedoelingen wel echt tot meer welvaart leiden bij de mensen die het echt nodig hebben. Inmiddels schrijf ik dit op mijn laatste dag van de reis en meld ik vast het volgende aan de partijen die onze producten verkopen aan de Nederlandse consument: er komt een zeer gemotiveerde man terug naar Nederland die jullie gek gaat maken over de kansen die Fairtrade Original producten bieden aan de producenten!
Ik vind het moeilijk samen te vatten waarom ik inmiddels met nog meer overtuiging klaar ben om de gesprekken met onze klanten te vervolgen. Het klinkt wellicht wat afgezaagd: de toekomst van de kinderen van deze boeren dan wel fabrieksarbeiders verbeteren, is mijn belangrijkste drijfveer. Deze reis heeft mij in laten zien dat eigenlijk alle mensen die wij proberen te ondersteunen in hun ontwikkeling, vooral bezig zijn hun kinderen een zo goed mogelijke start te geven. Dit geldt voor de boeren en net zo hard voor de medewerkers in fabrieken waarmee we samenwerken. Logisch ook : het is een natuurinstinct van ouders om hun kroost zo goed mogelijk te lanceren in deze wereld en ze zoveel mogelijk toekomstperspectief te geven.
Ik heb het nu zelf gezien en gehoord bij de rijst- en kokosboeren: hun kinderen moeten het beter krijgen dan zij en daartoe is de ondersteuning via Fairtrade Original een ideaal middel. Of het nu om voedselveiligheid gaat of om de bijdrage die de ontwikkelingspremie levert aan het schoolgeld: alle inspanningen om hun oogsten in onze fairtrade producten te krijgen, zijn erop gericht om een betere toekomst voor hun gezin en vooral hun kinderen te bereiken. Vandaag, morgen of over tien jaar, dat maakt niet zoveel uit. Ja, ook dat is een pittige reis, maar pittige types (en dat zijn ze vaak) hebben een lange adem. Je hoeft geen boeddhist te zijn om te zien dat het met dat geduld in Sri Lanka en Thailand wel goed zit.