Druk sportend komen we Victor Cordero Ardila (47) tegen in het park. “Ik ben al sinds 4:40 op! Ik moest mijn zoon wakker maken voor school, maar hij heeft nogal moeite met uit bed te komen”, lacht hij tussen het puffen door. We mogen met Victor mee als hij na het sporten richting kantoor gaat, waar hij direct de beurs bekijkt en zijn mail bijwerkt. “Als ik moet bellen met Europa doe ik dat altijd vroeg in de ochtend” zegt hij, voordat hij de deur voor onze neus dichtdoet voor zijn afspraak.
Victor in het kort
Woonplaats: Siberia, Colombia, maar doordeweeks woont hij in Santa Marta.
Familie: Getrouwd met Janet, en heeft 2 kinderen. David, 22 jaar en Victor José, 17 jaar.
Werk: koffieboer, dat is het belangrijkste. Daarnaast is hij directeur van La Red Ecolsierra en directeur van de coördinatoren van Fairtrade. Hij is afgevaardigde van de regio voor CLAC en neemt deel aan Global Group of Fairtrade.
Victor + de koffiewereld
Victor werkt als jaren in de wereld van koffie. Zijn grootouders en ouders waren al koffieboer, dus het is hem met de paplepel ingegoten. “Ik vind het heel leuk dat het werk zo afwisselend is en ik voel me verantwoordelijk voor zo veel mensen die rekenen op inkomsten van de koffieteelt. Als ik geen koffieboer was geworden dan zou ik zeker wel een ander soort boer zijn geworden, want geen dag is gelijk. Dat vind ik er zo heerlijk aan!”
Uitdagingen
Maar koffieboer zijn brengt ook uitdagingen met zich mee. “Klimaatverandering is een probleem voor ons, er is heel veel regen in de winter. Hierdoor stijgen de transportkosten hard en wordt het extreem duur om de koffie naar de stad te brengen.” Hij vervolgt zijn verhaal: “ Daarnaast is er vorig jaar een hoge prijs betaald voor de koffie, daardoor is het moeilijker om arbeidskrachten te vinden. Want ook de arbeidskrachten verwachten een hoger salaris. Mijn doel is om ons werk zo goed mogelijk over te dragen aan de volgende generatie en daarbij al te werken aan oplossingen voor de toekomstige problemen.”
Victor werkt dus met heel veel plezier als koffieboer, én als directeur bij boerencoöperatie Red Ecolsierra. Maar hoe is hij daar terecht gekomen? ‘Toen ik nog studeerde om technicus te worden heb ik mijn stages gelopen bij La Red Ecolsierra. Daarna heb ik steeds weer andere rollen gehad. Ik merk dat ik steeds andere kennis in kan zetten bij La Red en een bijdrage kan leveren aan het succes.”
Succesvol
Het succes van La Red Ecolsierra? Dat wordt bepaald door het succes van de boerengroepen, waar de cooperatie uit bestaat. “Elke boerengroep beslist zelf waar 50% van het geld naartoe gaat. Vorig jaar is het andere deel onder andere ingezet bij technische ondersteuning (dat gaat over de salarissen van techische medewerkers). Een deel gaat altijd naar educatieve doeleinden (van de kinderen en van de werknemers) en een deel gaat naar kunstmest en naar projecten om de capaciteit te vergroten.”
Hij vertelt met heel veel trots door:“La red bestaat uit ongeveer 600 boeren, dat was in het begin natuurlijk anders. Toen was het écht bikkelen. We gingen met een paar mensen op de motor langs bij de boeren, om ze folders te geven met informatie over onze boerengroep. Dat hoeven we nu niet meer te doen! Je ziet de resultaten van onze inspanningen terug bij elke boerderij. Alle boeren kunnen voorbeelden laten zien van de extra ondersteuning die ze van La Red hebben gekregen. Dat maakt me heel trots.”
Ontspanning is key!
Victor houdt van zijn werk, maar hij kan ook heel erg van het moment genieten dat een lange werkdag achter de rug is en hij lekker kan gaan ontspannen thuis. Zo kijkt hij ook naar zijn toekomst: “Ik wil heel graag al mijn kennis delen met de toekomstige generatie, en dan met een gerust hart mijn oude dag doorbrengen op het terras van mijn boerderij met mijn vrouw. Lekker in de rust samen, genieten van de omgeving en op ons gemak een boekje lezen.”
